۱۹۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۲۸

تا بار عشق بر دل پرغم گذاشتیم
چندین هزار غم به سر هم گذاشتیم

روزی که غمزه تو ز کین برکشید تیغ
ما دست رد به سینه مرهم گذاشتیم

دادیم سر به حکم تو از بهر قتل خویش
انگشت تا به دیده پرنم گذاشتیم

گردید ثبت دفتر غم سرنوشت ما
تا پای در قلمرو آدم گذاشتیم

یک‌باره ز اهل شوق گرفتند خوش‌دلی
بر محضر زمانه چو خاتم گذاشتیم

قصاب انتخاب نمودیم درد عشق
خوش منتی به مردم عالم گذاشتیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.