هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق شاعر در مواجهه با مشکلات و ناملایمات زندگی است. او از صبر، وفا، دردها و درمان‌ها سخن می‌گوید و به دنبال راهنمایی و پناه‌گاهی می‌گردد. شاعر به امام رضا(ع) و قدرت الهی پناه می‌برد و در نهایت، تسلیم رضای الهی می‌شود. همچنین، امید به بهبودی و شگفتی‌های زندگی در ابیات مشهود است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از ابیات نیاز به درک بالاتری از ادبیات و فلسفه دارند.

شمارهٔ ۲۸۵

با صبر ساختم به وفا می‌برم پناه
مردم ز درد او به دوا می‌برم پناه

شاید که خضر ره بنماید به من رهی
گم گشته‌ام به راهنما می‌برم پناه

شد چار موجه کشتیم از دست سعی تو
ای ناخدا برو به خدا می‌برم پناه

عاقل نیم که صبر به فریاد من رسد
دیوانه‌ام به دار شفا می‌برم پناه

غیر از رضا به تیر قضا هیچ چاره نیست
گشتم رضا به تیر قضا می‌برم پناه

یابم مگر شگفتی‌ای از دم مسیح
چون غنچه درهمم به صبا می‌برم پناه

دارم چو کاه پشت به دیوار کوی دوست
از ضعف تن به کاهربا می‌برم پناه

قصاب از جفای سپهر آمدم به تنگ
بر درگه امام رضا می‌برم پناه
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.