هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق به عنوان تنها هدف و معنای زندگی سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که هر کس به دنبال زیبایی‌های معشوق است، در نهایت تنها عشق را می‌یابد. همچنین، شاعر تأکید می‌کند که دل عاشق جز مهر و محبت چیزی نمی‌رویاند و هر کس که شور و اشتیاقی در سر دارد، تنها از غم یار می‌نالد. در پایان، شاعر اشاره می‌کند که تنها افراد نیازمند و عاشق می‌توانند از سنت و راز عشق سخن بگویند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.
شمارهٔ ۱۳
هر کس خط و خال تو می جوید
جز خطۀ عشق نمی پوید
آندل که چو شمع بود روشن
جز لالۀ عشق نمی بوید
آری ز زمین دل عاشق
جز مهر گیاه نمی روید
هر کس که بسر دارد شوری
جز از غم یار نمی موید
فرهاد لب شیرین دهنان
شرطست که دست از جان شوید
جز مفتقر تو کسی خبری
از سنت عشق نمی گوید
جز خطۀ عشق نمی پوید
آندل که چو شمع بود روشن
جز لالۀ عشق نمی بوید
آری ز زمین دل عاشق
جز مهر گیاه نمی روید
هر کس که بسر دارد شوری
جز از غم یار نمی موید
فرهاد لب شیرین دهنان
شرطست که دست از جان شوید
جز مفتقر تو کسی خبری
از سنت عشق نمی گوید
وزن: مفعول مفاعلتن فعلن
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
