هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، بیانگر عشق و ارادت شاعر به معشوق الهی است. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، مانند مقایسه معشوق به کعبه و طور سینا، عمق عشق و نیاز خود را نشان می‌دهد. او خود را سرگشته و نیازمند لطف معشوق می‌داند و آرزوی وصال را دارد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌های ادبی و معنوی این شعر نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد.

شمارهٔ ۳۹

ای روی تو قبلۀ حاجاتم
وی کوی تو طور مناجاتم

مصباح جهان افروز ترا
از پرتو لطف تو مشکوتم

گر سینه شود سینا چه عجب
گر جلوه کنی به میقاتم

تا خاک نشین ره تو شوم
شد جام جهان بین مرآتم

گر گوهر معرفت اندوزم
گنجینۀ کل کمالاتم

معمورۀ حسن تو کرده مرا
سرگشتۀ کوی خراباتم

گر بندۀ خویشم گردانی
بیزار ز کشف و کراماتم

ای یوسف حسن ازل نظری
کز عشق تو تا بابد ماتم

این است کلافۀ مفتقرت
این است بضاعت مزجاتم
وزن: مفعول مفاعلتن فعلن
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.