هوش مصنوعی: در این متن، روباه حکایتی را بیان می‌کند که در آن بر اهمیت کار و تلاش برای کسب روزی تأکید شده است. متن اشاره می‌کند که هر فردی باید برای امرار معاش خود تلاش کند و به دیگران نیز کمک کند، زیرا همه‌ی کارها به تنهایی ممکن نیست و نیاز به همکاری و مشارکت دارد. همچنین، متن بر این نکته تأکید می‌کند که هر کس باید بر اساس نیاز و شرایط خود شغلی را انتخاب کند و کار و کسب، راهی سنتی و ضروری برای زندگی است.
رده سنی: 12+ متن حاوی مفاهیم اخلاقی و فلسفی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، مفاهیم مربوط به کار و کسب و همکاری برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و کاربردی‌تر است.

بخش ۱۰۱ - جواب دادن روبه خر را و تحریض کردن او خر را بر کسب

گفت روبَه این حِکایَت را بِهِل
دست‌ها بر کَسْب زَن جُهْدُ الْمُقِل

دست دادَسْتَت خدا کاری بِکُن
مَکْسبی کُن یاریِ یاری بِکُن

هر کسی در مَکْسَبی پا می‌نَهَد
یاریِ یارانِ دیگر می‌کُند

زان که جُمله کَسْب نایَد از یکی
هم دُروگَر هم سَقا هم حایِکی

این به هَنْبازی‌ست عالَم بَر قَرار
هر کسی کاری گُزینَد زِافْتِقار

طَبْل‌خواری در میانه شَرط نیست
راهِ سُنَّت کار و مَکْسَب کردنی‌ست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۰۰ - در تقریر معنی توکل حکایت آن زاهد کی توکل را امتحان می‌کرد از میان اسباب و شهر برون آمد و از قوارع و ره‌گذر خلق دور شد و ببن کوهی مهجوری مفقودی در غایت گرسنگی سر بر سر سنگی نهاد و خفت و با خود گفت توکل کردم بر سبب‌سازی و رزاقی تو و از اسباب منقطع شدم تا ببینم سببیت توکل را
گوهر بعدی:بخش ۱۰۲ - جواب گفتن خر روباه را کی توکل بهترین کسبهاست کی هر کسبی محتاجست به توکل کی ای خدا این کار مرا راست آر و دعا متضمن توکلست و توکل کسبی است کی به هیچ کسبی دیگر محتاج نیست الی آخره
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.