دوای درد دل خسته ام بکن یارا
بیا که نیست مرا بی تو زیستن یارا

ز جستجوی تو یارا روان همی سازم
ز چشمه های دو دیده هزار دریا را

جماعتی که به کوی تو راه می یابند
کجا کنند تمنا بهشت اعلا را

برد خیال تو از ره هزار زاهد را
کند جمال تو شیدا هزار دانا را

چنان ز هوش برفتم ز عشق بالایت
که باز می نشناسم نشیب و بالا را

همان زمان که به روی تو دیده بگشادم
به روی غیر تو بستم در سویدا را

کمال حسن تو را زان نمی رسد نقصان
که ساعتی بنوازی حسین شیدا را