رفتی و یاد تو ز دل ریش من نرفت
نقش خیال روی تو از پیش من نرفت

ملک وجود من ز غمت گر چه شد خراب
سلطان عشقت از دل درویش من برفت

در دور عشق روی تو ای ماهرو نماند
نیش غمی که بر جگر ریش من نرفت

این می کشد مرا که دل بی وفای تو
جز بر مراد خصم بداندیش من نرفت

تا جرعه ای حسین ز جام تو نوش کرد
آن ذوق هرگز از دل بی خویش من نرفت