هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حسین، بیانگر عشق عمیق و شیفتگی به معشوق است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند سرو نازنین، مشگ سوده، و زلف عنبرین، احساسات خود را توصیف می‌کند. او از دلدادگی، دیوانگی ناشی از عشق، و فتنه‌های چشم معشوق سخن می‌گوید و در نهایت، آرزوی شهادت در راه عشق را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و عرفانی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند شهادت و دیوانگی عشق نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷۸

دلم هوای چنان سرو نازنین دارد
که مشگ سوده بر اطراف یاسمین دارد

ز مهر زهره جبینی شدم ستاره فشان
که داغ بندگیش ماه بر جبین دارد

هزار عاقل فرزانه گشت دیوانه
از آن دو سلسله کز زلف عنبرین دارد

کمان گرفت و کمین کرد چشم شوخش باز
هزار فتنه و آشوب در کمین دارد

ز همنشینی جانان تمتعی یابد
کسی که دولت و اقبال همنشین دارد

زهی حبیب که از بهر وحی آیت عشق
ز جبرئیل نهانی دگر امین دارد

بگفت عاقبت از عشق کشته خواهی شد
حسین خود ز جهان آرزو همین دارد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.