عشاق وفاپیشه اگر محرم مائید
از خود بدر آئید و در این بزم درآئید

در بزم احد غیر یکی راه ندارد
با کثرت موهوم در این بزم میائید

تا نقش رخ دوست در آیینه ببینید
زنگار خود از آینه ی دل بزدائید

چون صاف شد آیینه ز اغیار بدانید
کایینه وهم ناظر و منظور شمائید

کونین چه جسم است و شما جان مقدس
عالم چو طلسم است و شما گنج بقائید

مستور شد اندر صدف آن گوهر کمیاب
گوهر بنماید چو صدف را بگشائید

در کعبه ی دل عید تجلی جمالت
ای قوم به حج رفته کجائید کجائید

سرگشته در آن بادیه تا چند بپوئید
معشوق همین جاست بیائید بیائید

چون مقصد اصلی ز حرم کعبه ی وصل است
غافل ز چنین کعبه ی مقصود چرائید

گفتار حسین است ز اسرار خدائی
دانیدش اگر واقف اسرار خدائید