هوش مصنوعی: این متن عرفانی از حسین، مخاطبان را به ترک خودپرستی و ورود به جمع عاشقان حقیقی دعوت می‌کند. تأکید اصلی بر وحدت وجود، پاکسازی دل از ناخالصی‌ها و درک حضور معشوق حقیقی در درون است. شاعر با استفاده از استعاره‌هایی مانند آیینه، گوهر و کعبه، مخاطب را به شناخت خود و رسیدن به تجلی جمال الهی راهنمایی می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن به بلوغ فکری نیاز دارد. استفاده از استعاره‌های پیچیده و مباحث مربوط به وحدت وجود برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۸۰

عشاق وفاپیشه اگر محرم مائید
از خود بدر آئید و در این بزم درآئید

در بزم احد غیر یکی راه ندارد
با کثرت موهوم در این بزم میائید

تا نقش رخ دوست در آیینه ببینید
زنگار خود از آینه ی دل بزدائید

چون صاف شد آیینه ز اغیار بدانید
کایینه وهم ناظر و منظور شمائید

کونین چه جسم است و شما جان مقدس
عالم چو طلسم است و شما گنج بقائید

مستور شد اندر صدف آن گوهر کمیاب
گوهر بنماید چو صدف را بگشائید

در کعبه ی دل عید تجلی جمالت
ای قوم به حج رفته کجائید کجائید

سرگشته در آن بادیه تا چند بپوئید
معشوق همین جاست بیائید بیائید

چون مقصد اصلی ز حرم کعبه ی وصل است
غافل ز چنین کعبه ی مقصود چرائید

گفتار حسین است ز اسرار خدائی
دانیدش اگر واقف اسرار خدائید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.