هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از اشتیاق خود برای بازگشت معشوقه‌اش سخن می‌گوید. او امیدوار است که با بازگشت معشوقه، دردهای دلش التیام یابد و شادی به زندگی‌اش بازگردد. شاعر از عشق، انتظار و امید به بهبودی می‌نویسد و از زیبایی‌های معشوقه و تأثیر مثبت حضور او بر زندگی خود یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین پیچیده باشد.
شمارهٔ ۸۴
مه گلچهره ی من چون ز سفر بازآید
من دل سوخته را نور بصر باز آید
دارم امید که ناگه ز شفاخانه ی غیب
مرهم سینه ی این خسته جگر بازآید
من دیوانه ز زنجیر بلا باز رهم
گر پری روی ملک سیرت من بازآید
سوزد از آه دلم طارم ماه و خورشید
گر نه آن رشک مه و غیرت خور بازآید
کی بود کان بت عیسی دم یوسف منظر
به مداوای دل اهل نظر بازآید
گل اقبال دمد از چمن عیش حسین
اگر آن سرو سخن گو ز سفر بازآید
من دل سوخته را نور بصر باز آید
دارم امید که ناگه ز شفاخانه ی غیب
مرهم سینه ی این خسته جگر بازآید
من دیوانه ز زنجیر بلا باز رهم
گر پری روی ملک سیرت من بازآید
سوزد از آه دلم طارم ماه و خورشید
گر نه آن رشک مه و غیرت خور بازآید
کی بود کان بت عیسی دم یوسف منظر
به مداوای دل اهل نظر بازآید
گل اقبال دمد از چمن عیش حسین
اگر آن سرو سخن گو ز سفر بازآید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
