هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، با استفاده از تصاویر طبیعی مانند گل، بلبل، نسیم و چمن، احساسات عمیق عاشقانه و روحانی را بیان می‌کند. شاعر از معشوق خود با توصیفات زیبا و استعاره‌های پراحساس یاد می‌کند و از رسیدن بهار و تجدید حیات سخن می‌گوید. همچنین، اشاراتی به داستان یوسف و یعقوب و مفاهیم عرفانی دارد.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و اشارات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۸۵

نفخه ی سنبل گلچهره ی من می آید
یا نسیم سحر از سوی چمن می آید

به سوی بلبل بی وصل و نوا فصل بهار
نفخات گل صد برگ سمن می آید

می رسد یوسف گمگشته ی یعقوب حزین
یا مگر جان گرامی به بدن می آید

دل دیوانه ام از بند بلا یافت نجات
که ملک خوی پری چهره ی من می آید

آب شد لعل و در از رشک حدیثم که مرا
نام دندان و لب او به دهن می آید

دارد آن ترک خطا قصد شکست دل ما
که بدان طره ی پرچین و شکن می آید

یارب این چهر عرق کرده دلارام من است
یا مه چهارده امشب بر من می آید

در هوای شکر کبک خرامی چه عجب
باز اگر طوطی طبعم به سخن بازآید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.