هوش مصنوعی:
سلطان نگر با لطف و مرحمت به پرسش درویش پاسخ می‌دهد و دردهای عاطفی را درمان می‌کند. او به سخنان بدآموز و بداندیش گوش نمی‌دهد و بیشتر به دل عشاق توجه می‌کند. با وجود نیش جور روزگار، لب شیرین او جبران می‌کند. رقیب با تیر جفا به دل می‌زند، اما دل به سپر تبدیل می‌شود. حسین از لطف و عنایت شاه بهره می‌برد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۹۰
سلطان نگر که پرسش درویش می کند
اظهار لطف و مرحمت خویش می کند
داروی درد سینه ی رنجور می دهد
تدبیر مرهم جگر ریش می کند
نی گوش بر حدیث بدآموز می نهد
نی استماع قول بداندیش می کند
گر چه رعایت دل عشاق خوی اوست
لیکن رعایت دل ما بیش می کند
گر نیش جور می زندم دهر باک نیست
نوش لبش تدارک آن نیش می کند
تیر جفا به قصد دلم می کشد رقیب
لیکن دلم ز سینه سپر پیش می کند
از محض لطف و عین عنایت بود حسین
گر شاه میل صحبت درویش می کند
اظهار لطف و مرحمت خویش می کند
داروی درد سینه ی رنجور می دهد
تدبیر مرهم جگر ریش می کند
نی گوش بر حدیث بدآموز می نهد
نی استماع قول بداندیش می کند
گر چه رعایت دل عشاق خوی اوست
لیکن رعایت دل ما بیش می کند
گر نیش جور می زندم دهر باک نیست
نوش لبش تدارک آن نیش می کند
تیر جفا به قصد دلم می کشد رقیب
لیکن دلم ز سینه سپر پیش می کند
از محض لطف و عین عنایت بود حسین
گر شاه میل صحبت درویش می کند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
