سلطان نگر که پرسش درویش می کند
اظهار لطف و مرحمت خویش می کند

داروی درد سینه ی رنجور می دهد
تدبیر مرهم جگر ریش می کند

نی گوش بر حدیث بدآموز می نهد
نی استماع قول بداندیش می کند

گر چه رعایت دل عشاق خوی اوست
لیکن رعایت دل ما بیش می کند

گر نیش جور می زندم دهر باک نیست
نوش لبش تدارک آن نیش می کند

تیر جفا به قصد دلم می کشد رقیب
لیکن دلم ز سینه سپر پیش می کند

از محض لطف و عین عنایت بود حسین
گر شاه میل صحبت درویش می کند