هوش مصنوعی: این متن یک پیام عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از نیازمندی خود به معشوق، دردهای روحی و عشق الهی سخن می‌گوید. او از مسکینی و حقیرمندی خود در برابر معشوق یاد می‌کند و از دردهایش می‌نالد. همچنین، اشاره‌ای به حسین (ع) و عشق به او دارد.
رده سنی: 15+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات مذهبی و تمثیل‌های عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۹۸

سلام من سوی آن شاه سرفراز برید
پیام من بر آن ماه دلنواز برید

به نازنین جهانی نیازمندی ما
از این شکسته ی مهجور پر نیاز برید

به بارگاه سلاطین پناه معشوقی
حقیرمندی و مسکینی و نیاز برید

از این ستمکش محروم از آن حریم حرم
حکایتی به سوی محرمان راز برید

حدیث مختصری چون دهان او گوئید
نه همچو غصه ی من قصه ی دراز برید

چو عقل بر محک عشق کم عیار آمد
درون بوته ی دردش پی گداز برید

ز روی بنده نوازی حدیث درد حسین
به خاک درگه آن شاه سرفراز برید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.