هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به توصیف زیبایی و جلال معشوق می‌پردازد و تأثیر حضور او را در جهان و دل‌ها بیان می‌کند. شاعر از تشبیه‌های مختلف مانند سرو، ماه، گل و چمن استفاده کرده تا زیبایی معشوق را به تصویر بکشد. همچنین، اشاره‌ای به اشعار حسان درباره پیامبر دارد که نشان‌دهنده تأثیرپذیری از نعت‌گویی است.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی و تشبیه‌های پیچیده، فهم آن را برای سنین پایین دشوار می‌کند. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند از زیبایی‌های ادبی و معنایی آن لذت ببرند.

شمارهٔ ۱۳۲

میبرد قد تو از سرو خرامان رونق
پیش روی تو ندارد مه تابان رونق

از می لعل تو یابد دل غمدیده نشاط
وز گل روی تو دارد چمن جان رونق

گل بعهد تو نیارد شدن از پرده برون
زانکه او را نبود پیش تو چندان رونق

رونق جمله جهان گر چه زمان جویا شد
نیست بی روی تو در مجمع خوبان رونق

چه شود مجلس ارباب نظر گر یکشب
گیرد از روی تو ای شمع شبستان رونق

عالم از نور مه و مهر چه رونق گیرد
گیرد از نور رخت دیده من آن رونق

حسن اشعار حسین از صفت تست آری
دارد از نعت نبی گفته حسان رونق
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.