تا بسودای تو از راه دراز آمده ایم
ناز میکن که بصد گونه نیاز آمده ایم

نازنینی تو اگر ناز کنی میرسدت
ما گدایان بنیاز از پی ناز آمده ایم

از غمت سوخته و طالب درمان نشده
با تو در ساخته و از همه باز آمده ایم

سینه پرداخته از غیر ز غیرت آنگاه
در حریم حرمت محرم راز آمده ایم

گر بیابیم طواف حرم کعبه رواست
کز سر صدق و صفا سوی حجاز آمده ایم

از تو شاهی و ز ما بندگی درگاهت
بهر حاجت بدر بنده نواز آمده ایم

طاق ابروی تو طاق است بخوبی زانرو
تا در آن طاق چو زاهد بنماز آمده ایم

باز کن پرده ز رخ زانکه در خانه دل
کرده بر غیر تو ای دوست فراز آمده ایم

رشته شمع دل از آتش عشقت چو حسین
سالها سوخته با سوز و گداز آمده ایم