هوش مصنوعی: این متن عرفانی درباره عشق الهی و گذشتن از تعلقات دنیوی برای رسیدن به معشوق حقیقی است. شاعر از دردها و رنج‌های عشق سخن می‌گوید اما آن را مقدمه رسیدن به شادی و آرامش واقعی می‌داند. در این مسیر، توصیه به فروتنی و درویشی می‌شود و اشاره‌هایی به داستان‌های قرآنی مانند موسی و خلیل (ابراهیم) دارد. در نهایت، شاعر از نیاز به رهایی از خود و رسیدن به وصال الهی سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین استفاده از استعاره‌ها و اشارات قرآنی ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۳۳

اگر تو عاشق حسنی چرا وابسته جانی
روان بگذر ز جان ای دل اگر جویای جانانی

غم سودای عاشق را چه شادیهاست اندر پی
جراحتهای جانان را چه راحتهاست پنهانی

اگر سلطانیت باید بیا درویش این در شو
که سلطانی ست درویشی و درویشی ست سلطانی

درخت آتشین عشقست اندر وادی ایمن
اناالله بشنوی از وی اگر موسی عمرانی

اگر آتش فرو گیرد همه آفاق عالم را
سمندروار ای عاشق در آتش رو بآسانی

خلیل عشق جانانی مپرهیز از تف آتش
که آتش با خلیل او کند رسم گلستانی

حجاب او توئی ای دل برو از خویشتن بگسل
که از سبحات وجه او رسد انوار سبحانی

چو میدانی که گنج شه بود در کنج ویرانها
برای نقد عشق او رضا در ده بویرانی

بخلوت خانه وصلت مرا ره ده که در عشقت
بجان آمد حسین ای جان در این وادی ز حیرانی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.