۱۸۹ بار خوانده شده

بخش ۱۰۵ - در بیان آنکه عالی همت آنکس است که بخدا مشغول شود و خود را فراموش نکند چنانکه خودی او نماند هستی حق هستی او شود چنانکه گوید «کی بود ما ز ما جدا مانده*من و تو رفته و خدا مانده» و دون همت آن کس است که بخودی خود مغرور شود و بدین قدر هستی قانع گردد. همچنانکه طفل خرد را اگر صد سراسب ببخشند شاد نشود و بمرغکی شادمان گردد و در تقریر آنکه عمر را بهائیست که اگر خانه های پر زر بدهی یک ساعت عمر نتوانی خریدن که الیواقیت تشتری بالمواقیت و المواقیت لاتشتری بالیواقیت. اینچنین عمر را بی عوض ضایع میکنی بنگر که در آخر چه حسرتها خواهی خوردن.

کودک از مرغکی شود دلشاد
گنج عالم بود برش چون باد

زان بود دایمش بمرغ نظر
که ندارد ز ذوق گنج خبر

خوشی این جهان بود بدو دون
پیش آن ذوق و عشرت بیچون

وای آن کس که این بر آن بگزید
آخر کار دست خویش گزید

دید عمر عزیز رفته بباد
هیچ کس را چنین غبینه مباد

عمر یک روزه را چو نیست بها
تو عوض گردهی درو زرها

نتوانی خریدنش میدان
ساعتی عمر را بگنج جهان

اینچنین عمر میرود ضایع
کاله نفروخت بی عوض بایع

تو چنین کاله بیعوض دادی
کی در این غبن باشدت شادی

غبن این را نه حد بود نه کران
که دهی عمر بیعوض آسان

چون به از عمر در جهان نبود
عمر را سخت گیر تا نرود

عوض عمر عمر خواهی جان
ورنه عمر از ک فت رودارزان

صرف کن عمر خویش را بخدا
تا بری در جزاش عمر بقا

نی که در خاک هر چه میکاری
عین آن را ز خاک برداری

گندم از گندم وز جو هم جو
حاصل آید ترا بوقت درو

این کفایت زمین ز حق آموخت
صد هزاران چنین هنر اندوخت

چون زمین این کند ببین باری
چه کند با تو در نکو کاری

بهر یک جان دهد هزاران جان
عوض یک قراضه ای صد کان

هرچه داری برو بحق بسیار
هیچ در خانه کاله ای مگذار

تا ز تو هیچ چیز کم نشود
بلکه یک صد شود چو از تور ود

صد چه بیشمار گردی تو
چون ز جان محو یار گردی تو



اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۰۴ - در بیان آنکه هرکه در ترک کردن عوض بیند ترک بر او آسان شود بلکه عاشق ترک گردد. چنانکه کشتاورز از خانه و انبار غله را بیرون میآورد و بعشق تمام در صحرا میافشاند زیرا یقین میداند که عوض یکی ده و بیست خواهد برداشتن و صورتهای این بسیار است چنانکه مصطفی علیه السلام میفرماید که من ایقن بالخلف جاد بالعطیه
گوهر بعدی:بخش ۱۰۶ - در بیان آنکه هر نفسی که آدمی در دنیا میزند و آن رادر نظر نمیآورد عنداللّه هیچ ضایع نیست و عاقبت همه پیش خواهد آمدن از خیر و شر، چنانکه میفرماید که فمن یعمل مثقال ذرة خیراً یره و من یعمل مثقال ذرة شراً یره
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.