هوش مصنوعی:
این متن درباره یکی از خوشنویسان معاصر شاه عباس صفوی است که در اصفهان زندگی انزوا‌طلبی داشته و تنها با اهل حال ارتباط برقرار می‌کرد. او مردی موحد، سالک و طالب کمالات معنوی بود. تخلص او "حالی" بوده و نمونه‌ای از اشعارش شامل یک بیت و یک رباعی در متن آمده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و ادبی است که ممکن است برای درک و ارتباط برقرار کردن، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی داشته باشد.
بخش ۳۴ - باباشاه عراقی
معاصر شاه عباس ماضی صفوی و از خوشنویسان بوده. در اصفهان به انزوا می‌گذرانیده. جز با اهل حال با کسی تکلم نمی‌فرموده، مگر به حسب ضرورت و از روی کدورت. غرض، مردی موحد وسالکی مجرد، طالب کمالات و صاحب حالات بود. تقی اوحدی نوشته است که حالی تخلص می‌نمود. این بیت و رباعی از اوست:
چه دیده‌اند گدایان عشق از درِ دوست
که هر دو عالمشان در نظر نمی‌آید
رباعی
واحد چو به کثرت آورد روی ظهور
گردد به حجابات مراتب مستور
تکرار وجود ماست این مرتبه‌ها
ماییم به تکرار خود از خود شده دور
چه دیده‌اند گدایان عشق از درِ دوست
که هر دو عالمشان در نظر نمی‌آید
رباعی
واحد چو به کثرت آورد روی ظهور
گردد به حجابات مراتب مستور
تکرار وجود ماست این مرتبه‌ها
ماییم به تکرار خود از خود شده دور
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۳۳ - برهان کرمانی
گوهر بعدی:بخش ۳۵ - بیدل دهلوی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
