۲۴۲ بار خوانده شده

بخش ۵۷ - خیالی هروی

از اهالی شهر مذکور و به کمالات صوریه و معنویه مشهور. عاشقی مجرد و سالکی موحد بوده و علی قلیخان لگزی این اشعار مشهور را در تذکرهٔ خود به نام او قلمی نموده:

ای تیر غمت را دل عشاق نشانه
خلقی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد
یعنی که ترا می‌طلبم خانه به خانه

مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو
مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه

هرکس به زبانی صفت حمد تو گوید
نایی به نوای نی و مطرب به ترانه
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۵۶ - خلیل طالقانی قُدِّسَ سِرُّه
گوهر بعدی:بخش ۵۸ - خاطری کاشانی علیه الرحمه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.