فقیری آگاه و طالب صحبت اهل اللّه بوده و در اقالیم مختلفه سیاحت می‌نموده. آخرالامر در هندوستان درگذشت. این رباعی از او نوشته شد:

ماییم که نوحه مایهٔ شادی ماست
در عشق اسیر بودن آزادی ماست

هر غمزه که خون ما خورد مرهم دل
هر عشوه که راه ما زند هادی ماست