هوش مصنوعی:
این متن درباره فردی است که دارای صفات نیکو بود، مدتی فرماندهی کرد و شجاع بود، اما سپس از مقام خود کناره گرفت و به تصوف روی آورد. سالها به سیاحت پرداخت تا اینکه درگذشت. در پایان، یک رباعی از او نقل شده است که بیانگر دیدگاه عرفانی و فلسفی اوست.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، رباعی نقل‌شده نیاز به تفسیر دارد و مناسب مخاطبان با سطح درک بالاتر است.
بخش ۹۲ - صفایی اصفهانی
به صفات حمیده متصف بوده. مدتی سرداری نموده شجاعت داشته. آخر ترک منصب گفته، تصوف پذیرفته. سالها سر و پا برهنه سیاحت می‌کرد تا فوت شد. تیمّناً یک رباعی از او نوشته شد:
غمگین دلِ خود به دهر شاد از که کنیم
چون دلبر خود خودیم یاد از که کنیم
مردم ز فلک داد ز بیداد کنند
ما خود فلک خودیم داد از که کنیم
غمگین دلِ خود به دهر شاد از که کنیم
چون دلبر خود خودیم یاد از که کنیم
مردم ز فلک داد ز بیداد کنند
ما خود فلک خودیم داد از که کنیم
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۹۱ - صفی الدین یزدی علیه الرّحمة
گوهر بعدی:بخش ۹۳ - ضیای کاشانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
