هوش مصنوعی:
ابوالمعالی شاعری عارف و عاشق از نواحی یک شهر معروف است که به ذوق و حال شناخته می‌شود. دو بیت از اشعار او بیانگر تجربیات عمیق عرفانی و عاشقانه‌اش است که به گفتن نمی‌آیند، بلکه برای دیدن و دانستن هستند. همچنین، او میل به فنا و یکی شدن با معشوق دارد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و تجربه نیاز دارد. همچنین، زبان و سبک شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
بخش ۱۱۴ - غربتی لاهوری
نام شریفش ابوالمعالی از نواحی شهر مذکور و در آنجا به ذوق و حال معروف و مشهور. عاشقی دردمند و سالکی پایه بلند بوده. این دو بیت از اوست:
آنچه ما زان جان و جانان دیده ودانسته‌ایم
بهر گفتن نیست بهر دیدن و دانستن است
٭٭٭
مقیم کوی فنا بودنم از آن هوس است
که با تو شرکتِ من دروجود بی ادبی است
آنچه ما زان جان و جانان دیده ودانسته‌ایم
بهر گفتن نیست بهر دیدن و دانستن است
٭٭٭
مقیم کوی فنا بودنم از آن هوس است
که با تو شرکتِ من دروجود بی ادبی است
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۱۳ - غزالی مشهدی
گوهر بعدی:بخش ۱۱۵ - غیری کرمانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
