گویند از اهل عرفان و از اتراک کرمان بوده و در بلاد ایران سیاحت و مسافرت می‌نموده. از متأخرین است. تقی الدین اوحدی کازرونی صاحب تذکرهٔ کعبهٔ عرفان نوشته که او را ملاقات نمودم. متتبع احوال عرفا بوده و مسافرت می‌نمود. در سنهٔ ۱۰۱۷ مقتول گردید. این رباعی از ایشان است:

عصیان چو عرق می‌چکد از جامهٔ ما
دوزخ شده عودسوزِ هنگامهٔ ما

صبحِ ازل از ضمیر پاکان برخاست
شام ابد از سیاهی نامهٔ ما