هوش مصنوعی: این متن درباره شیخ قطب الدین محمدبن شمس الدین مطهر بن شیخ ابونصر احمد جامی، یکی از بزرگان مشایخ است که با تخلص‌های مختلفی مانند محمد، ابن مطهر و قطب شناخته می‌شد. در ادامه، اشعاری از او نقل شده است که مضامین عرفانی، اخلاقی و معنوی دارند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و اخلاقی عمیق است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و شناختی نیاز دارد. همچنین، اشعار ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

بخش ۱۲۷ - قطب جامی قُدِّسَ سِرُّهُ

و هُوَ شیخ قطب الدین محمدبن شمس الدین مطهر بن شیخ ابونصر احمد جامی. از اکابر مشایخ بوده. گاهی محمد و گاهی ابن مطهر و گاهی قطب تخلص می‌نموده. چون غالباً قطب تخلص کرده. درین حرف ثبت شد. از اشعار آن جناب نوشته شد:

دل از دنیا به کلی بسته دارید
سراندر راه حق پیوسته دارید

دلی را کو نشد دیوانهٔ عشق
به زنجیر شریعت بسته دارید

چو در میدان وحدت کرد جولان
عنان مرکبش آهسته دارید
٭٭٭

کی بود کز دست نفس شوم سرکش وارهم
وز هوایِ این جهان تنگِ ناخوش وارهم

جامِ می از دست ساقیِ اجل گیرم چوقطب
درکشم آزاده‌وار از هر کشاکش وارهم
رباعی

وقت است که دل کمِ دو عالم گیرد
حاصل شدن مرادِ ما کم گیرد

شادی چو به دست می‌نیاید زین پس
اُمیدِ بریده دامنِ غم گیرد
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۲۶ - قیری بغدادی
گوهر بعدی:بخش ۱۲۸ - کمال خجندی نَوَّرَ اللّهُ مَرْقَدَهُ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.