هوش مصنوعی:
این متن درباره یکی از مشایخ و عرفای بزرگ است که در طریقت مقامات بلندی داشت و به تربیت طالبان می‌پرداخت. اطلاعات بیشتری از احوالات او در دسترس نیست. دو بیت شعر از او نقل شده که مضامین عشق، رنج، و سوختن در راه عشق را بیان می‌کنند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و شعری است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، مضامین عمیق عشق و رنج ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.
بخش ۱۲۶ - قیری بغدادی
از مشایخ کرام و افاضل عالی مقام و در طریقت صاحب مقامات عظام بوده و طالبان را تربیت می‌نمود. زیاده بر این از حالاتش اطلاعی حاصل نگردید. از اوست:
عشق آمد و خاک محنتم بر سر ریخت
وز برق بلا به خرمنم اخگر ریخت
خون در رگ و ریشهٔ دلم سوخت چنان
کز دیده به جای اشک خاکستر ریخت
٭٭٭
عشق آمدو آتشی به جانم افروخت
پروانه صفت سوز و گدازم آموخت
خاکستر من اگر به دوزخ ریزند
دوزخ داند چگونه می‌باید سوخت
عشق آمد و خاک محنتم بر سر ریخت
وز برق بلا به خرمنم اخگر ریخت
خون در رگ و ریشهٔ دلم سوخت چنان
کز دیده به جای اشک خاکستر ریخت
٭٭٭
عشق آمدو آتشی به جانم افروخت
پروانه صفت سوز و گدازم آموخت
خاکستر من اگر به دوزخ ریزند
دوزخ داند چگونه می‌باید سوخت
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۲۵ - قادری هندوستانی
گوهر بعدی:بخش ۱۲۷ - قطب جامی قُدِّسَ سِرُّهُ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
