هوش مصنوعی:
شمس الدین عبداللّه دانشمندی بود که در علوم عقلی و نقلی تبحر داشت. شاگردانی مانند حافظ شیرازی، شیخ علی کلا، و قوام الدین ابواسحق نزد او تحصیل کردند. سلطان محمد مظفر به او ارادت داشت. او در سال 772 درگذشت و یک رباعی از او به یادگار مانده است که بر ناپایداری دنیا تأکید دارد.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم فلسفی و ادبی است که برای درک عمیق‌تر، به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین اشاره به شخصیت‌های تاریخی مانند حافظ ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.
بخش ۵۲ - شمس شیرازی
اسمش شمس الدین عبداللّه. از علوم عقلی و نقلی آگاه بود. خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی و شیخ علی کلا و قوام الدین ابواسحق از تلامذهٔ او، و در خدمتش اکتساب علوم نموده‌اند. سلطان محمد مظفر به وی ارادت داشته. غرض، از اکابر فضلا و حکماست. وفاتش در سنهٔ ۷۷۲ اتفاق افتاد. این رباعی تبرّکاً از او نوشته می‌شود:
در دولت و محنت جهان هست زوال
دُرّ صاف تو گر دُرد در افکنده منال
خوش باش و زمان به کام یاران گذران
زیرا که نماند این جهان بر یک حال
در دولت و محنت جهان هست زوال
دُرّ صاف تو گر دُرد در افکنده منال
خوش باش و زمان به کام یاران گذران
زیرا که نماند این جهان بر یک حال
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۵۱ - شوکت بخارایی
گوهر بعدی:بخش ۵۳ - شرف اصفهانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
