هوش مصنوعی:
باباعلی شاه، ملقب به ابدال، عارفی دیوانه‌نما و فرزانه بود که با مولوی جامی معاصر و ملاقات داشت. در یکی از ملاقات‌ها، مولوی به او اقتدا کرد، اما باباعلی شاه به جای خواندن سوره‌ی حمد، بیتی عرفانی خواند و گریخت.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عرفانی و ادبی است که برای درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز است. همچنین، ممکن است اصطلاحات و اشارات عرفانی برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.
بخش ۶۶ - علی شاه ابدال عراقی
اسمش باباعلی شاه ملقب به ابدال همانا از ابدال بوده. عاقلی دیوانه و کاملی فرزانه. با مولوی جامی معاصر بوده و ملاقات نموده. مولوی مذکور بنا بر اعتقاد به وی وقتی در نماز به او اقتدا کرده باباعلی شاه را حال متغیر شده به جای فاتحه این بیت خود را خوانده گریخت:
من رند بی سر و پا ز غم تو غم ندارم
ز غم تو آن چنانم که غم تو هم ندارم
من رند بی سر و پا ز غم تو غم ندارم
ز غم تو آن چنانم که غم تو هم ندارم
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۶۵ - علمی قلندر هندی
گوهر بعدی:بخش ۶۷ - عمربن فارض مصری
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
