هوش مصنوعی:
علیقلی خان لکزی رباعی‌ای را به نام یکی از مشایخ و عقلای زمان خود سروده است. در این رباعی، از غم عشق و ارزش تحمل آن سخن گفته شده است. اطلاعات بیشتری از حال این شخص در دسترس نیست.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عشقی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
بخش ۸۹ - مجدالدّین طالبه
از مشایخ زمان واز عقلای نکته دان عهد خود بوده. علیقلی خان لکزی این رباعی را به نام وی قلمی نموده. زیاده بر این از حالش اطلاعی به هم نرسید:
باید غم عشق او ترا خو باشد
گر دست دهد غمش چه نیکو باشد
مردی کن و در میان جان دار غمش
تا در نگری خود غم او او باشد
باید غم عشق او ترا خو باشد
گر دست دهد غمش چه نیکو باشد
مردی کن و در میان جان دار غمش
تا در نگری خود غم او او باشد
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۸۸ - لطفی شیرازی
گوهر بعدی:بخش ۹۰ - معین جامی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
