نسبش به سلطان سنجر سلجوقی می‌رسد. از فضلاء و حکماء و عرفا بوده. خود می‌گوید:

گر نسبتم به سنجر و سلجوق می‌کنند
هستم شهی که خواجه و مخدوم سنجرم
رباعی

خوی خوش تو بهشت و باغ تو بس است
تسلیم و رضا چشم و چراغ تو بس است

ور زانکه نعوذباللّه این وصف تو نیست
محرومی ازین صفات داغ تو بس است