اسمش محمد حسین بیگ بود و ملازمت را ترک نمود. در حلقهٔ اهل کمال درآمد. در خدمت میرزا ابراهیم همدانی تحصیل علوم کرد. به پایهٔ عالی رسید. این رباعی از اوست:

تا درنگری نه سرو مانده است و نه بید
نه خار هوس نه گلستان امید

دهقان فلک خرمن عمر همه را
می‌پیماید به کیل ماه و خورشید