هوش مصنوعی: میرزا عبدالحمید فرزند مولانا عبدالغفار، جوانی اهل علم و هنر است که در خط نسخ مهارت دارد و به کتابت مشغول است. او علاقه‌مند به معاشرت با اهل کمال و اصحاب حال بوده و با افراد سرشناسی مانند حاجی زین‌العابدین شیروانی و حاجی محمدحسین قزوینی ارتباط داشته است. او همچنین اخلاقی ستوده دارد و گاهی شعر می‌سراید. چند بیت از اشعار او در متن آمده است.
رده سنی: 15+ متن حاوی مفاهیم عرفانی و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 15 سال پیچیده باشد. همچنین، اشعار ذکر شده دارای مضامین عاشقانه و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

بخش ۹ - بهجت شیرازی

اسمش میرزا عبدالحمید بن مولانا عبدالغفار. والدش از علما و مقدسین و فقرا و سالکین آن دیار. خود جوانی است در ریعان شباب و از علوم متداوله فیض یاب. خط نسخ را خوب می‌نویسد. به کتابت اشتغال دارد و از دسترنج نویسندگی اوقات می‌گذارد. همیشه مایل است به صحبت ارباب کمال و اصحاب حال. مدتها با جناب حاجی زین العابدین شیروانی سیاح معاشرت و اظهار خلوص می‌نمود. حالیا اغلب به مجلس جناب حاجی محمد حسین قزوینی آمد و شد می‌کند. جوان ستوده اخلاقی است. گاهی شعری می‌گوید. این چند بیت از او نوشته شد:

رندی به راه عشق سبکبار می‌رود
کاول قدم به خانهٔ خمار می‌رود

اسرار خرابات و رموز دل عشاق
گفتن برِ بیگانه سزاوار نباشد

از قیل و قال مدرسه چون دل گرفت زنگ
بزدایمش به صحبت رندانِ باده نوش

چه جلوه کرد ندانم نگار عشوه گرم
که هر که را نگرم روی اوست در نظرم
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۸ - بهار دارابی
گوهر بعدی:بخش ۱۰ - تمکین شیروانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.