۲۰۴ بار خوانده شده

بخش ۴۷ - کوثر هندوستانی

از اعاظم مشایخ سلسلهٔ علیهٔ شطاریّه است که به واسطهٔ جناب سلطان العارفین ابایزید بسطامی از حضرت امام الصامت و الناطق جعفر بن محمدالصادقؑناشی شده. غرض، جناب شاه کوثر از موطن خود مسافرت کرده و روی به سیاحت ملک ایران آورده. به زیارت عتبات عالیات عرش درجات مشرف شده. در آن ولا و سایر ولایات به تربیت طالبان راه طریقت اشتغال داشت. گویند جناب آقا محمد شیرازی قبل از دریافت خدمت جناب سید قطب الدین محمد شیرازی مرشد خود به خدمت آن جناب رسیده و از او ملتمس ذکری گردیده و بعد از ارادت جناب سید نیز گاهی مشغول بدان می‌شده. غرض، از اکابر اهل حال متأخرین بوده و از آن جناب است:

یک نشانِ خوشدلی عشاق را
از دو عالم رنج ما رنجیدن است

بر حق آگاهی دلیل عارفان
بی خبر از خویشتن گردیدن است

حبذا ملک قناعت که به مسکینانش
نتوان گفت که اسکندر و دارایی بود

حق حق بینی و حق دانی و حق گویی من
چشم بینا دل دانا لب گویایی بود
رباعی

کوثر چه خوش است عیش تنها کردن
در بسته به روی غیر و دل وا کردن

آموخته‌ام ز مردم دیدهٔ خویش
در خانه نشسته سیر دنیا کردن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴۶ - کوثر همدانی
گوهر بعدی:بخش ۴۸ - محوی استرآبادی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.