هوش مصنوعی:
متن به رابطه معنوی بین عشق (به عنوان فاعل) و روح (به عنوان قابل) می‌پردازد. عشق روح را به سمت خود می‌کشد و روح را بالا می‌برد. این رابطه از درک اهل علم پنهان است، زیرا علم تنها به ظواهر می‌پردازد و اسرار عشق را درک نمی‌کند. عشق باعث می‌شود روح آماده پذیرش فعل عشق شود و این رازی شگفت‌انگیز است.
رده سنی:
18+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، زبان و ساختار متن ممکن است برای خوانندگان جوانتر پیچیده باشد.
فصل ۲۱
عشق آسمانست و روح زمین یعنی عشق فاعل است و روح قابل بدین نسبت میان ایشان ارتباطی است معنوی، او این را درمی‌کشد و این او را برمی‌کشد تا معنی رابطۀ او درکشنده است و این برکشنده، و آنچه عاشق بمعشوق مایل است و معشوق بعاشق ناظر است ازین جهت است و این از فهم اهل علم دورست و از نظر بصیرت ایشان مستورست زیرا که علم نقیب بارگاه است در درگاه ترتیب خیل و حشم و وجود و عدم نگاه دارد و اما بر ادراک اسرار پادشاه کاری ندارد و خاصیت عشق هم اینجا از تأثیر فروماند زیرا که تأثیر خاصیت او آن بود که قابل را مستعد قبول فعل فاعل کند چون کرد فاعلبرکارست و قابل در دیدارست وَذلِکَ سِرُّ عَجیبٌ.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:فصل ۲۰
گوهر بعدی:فصل ۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
