هوش مصنوعی: متن درباره ماهیت عشق و رابطه بین عاشق و معشوق است. عشق دارای دو وجه اقبال (خوشبختی) و ادبار (ناکامی) است. وقتی عاشق مقبل (خوشبخت) باشد، معشوق در عزت خود می‌ماند و گاهی پرده‌های وصل را کنار می‌زند. اما عشق همچنین می‌تواند سختگیر باشد، گاهی با لطف و گاهی با قهر رفتار کند، گاهی عاشق را به بلایا می‌اندازد و گاهی او را به عزت می‌رساند. این نوسانات بخشی از تسلیم بودن عاشق در برابر معشوق است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین استفاده از زبان ادبی و کهن ممکن است برای خوانندگان جوانتر دشوار باشد.

فصل ۵۱

عشق را اقبالیست و ادباری، اقبال عشق در ادبار عاشقست زیرا که اگر عاشق مقبل بود معشوق در هودج عز خودش مسکن سازد و باشد که در اوقات نسیم صبا پردۀ وصل از پیش جمال براندازد و آنگاه عشق صولت خود بر که راند و حقوق دولت از که ستاند عشق مدبری طلبد روز برگشته و افتاده خواهد قعر مرادش در کشته تا صولت خود برو می‌راند و داد خود ازو می‌ستاند و گاهیش بلطف می‌خواند و گاهیش بقهر می‌راند گاه تیرباران بلا می‌کند و گاهش نشانۀ محنت و ولا می‌سازد و گاهیش بر سریر عزت می‌نشاند و گاهیش در دام محنت می‌کشد:

گه در کشدم بدام اقبال غمت
گه برکشدم ز چاه ادبار دمت

یا این همه از کمال تسلیم سرم
بادا صنما فدای خاک قدمت
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:فصل ۵۰
گوهر بعدی:فصل ۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.