هوش مصنوعی:
این متن به توصیف عشق شدید و فداکاری‌های عاشقانه می‌پردازد. عشق به عنوان یک بیابان بی‌پایان و خشن تصویر شده که عاشق را به سفر پررنجی می‌کشاند. عاشق برای رسیدن به معشوق، حاضر به تحمل رنج‌های فراوان، حتی از دست دادن هستی خود است. در نهایت، متن بر ضرورت گذر از آتش عشق و فداکاری‌های خونین برای رسیدن به معشوق تأکید دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی تصاویر مانند «خون جگر» و «دریای نیستی» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد.
فصل ۱۱۳
بیابان بی پایان عشق مردم خوار است اگر عاشقی را برگ مسافرت بود دست در شاخ بیمرادی زند بلکه نهال هستی از چمن وجود برکند و در دریای نیستی افکند:
در بادیه گر هیچ سفر خواهی کرد
بر آتش عاشقی گذر خواهی کرد
در آرزوی لعبت حسنش بدو دست
رخساره پر از خون جگر خواهی کرد
در بادیه گر هیچ سفر خواهی کرد
بر آتش عاشقی گذر خواهی کرد
در آرزوی لعبت حسنش بدو دست
رخساره پر از خون جگر خواهی کرد
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:فصل ۱۱۲
گوهر بعدی:فصل ۱۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
