هوش مصنوعی: این متن به مقایسه بین دو حالت «منظوری» (دیده شدن) و «ناظری» (دیدن) می‌پردازد و بیان می‌کند که دیده شدن توسط نور حقیقت (مانند آفتاب) برتر از دیدن است، زیرا در این حالت، بینایی فرد تقویت می‌شود. در حالی که اگر فرد به سوی نور بنگرد، بینایی‌اش ضعیف می‌شود. همچنین، متن به عشق و تأثیر نگاه معشوق اشاره دارد و مثال‌هایی از متون عرفانی و قرآنی می‌آورد. در نهایت، وحدت بین ناظر و منظور را مطرح می‌کند.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به دانش و تجربه کافی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی و اشاره به متون مقدس، آن را برای مخاطبان جوان‌تر دشوار می‌سازد.

فصل ۱۲۵

مزید مرتبۀ منظوری بر مرتبۀ ناظری بدان بدانی که در آفتاب نگاه کنی، ای عزیز چون نظر آفتاب بر تو بود قوۀ باصرۀ تو بپرتونور او بینا بود و در بینائی توانا بود و چون نظر تو در آفتاببود نور باصرۀ تو بقوت او ضعیف شود و تخلل پذیرد و خوف نابینائی بود بدین نسبت بینائی در منظوری بهتر از آنکه بینائی در ناظری. ای برادر اگر تأثیر نظر ملوک دانستۀ بدانی که منظوری اولیتر، عاشق مغلوب بهتر و منظوری بنسبت ناظری مغلوبیست آنچه خاک زر میشود و سنگ گوهر میشود بیمن منظوریست آن رونده از سوزش عشق خواست که ناظر شود گفت اُنْظُر الیکَ. زخم لَنْ تَرانی بر قوت باصره خورد آن واصل دیگر که در مسند منظوری نَظْرَةً مِنْکَ یَکْفینی می‌گفت برو، درو ناظر شد اَلَم تَرَ اِلی رَبِّکَ.. ای عزیز چون او دیده شود آنگاه دیده شود همو منظور بود و همو ناظر:

چون دیده شوی مراو پس دیده شوی
بیننده تو باشی ای نکوروخود را
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:فصل ۱۲۴
گوهر بعدی:فصل ۱۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.