هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از رابطه‌ای عمیق و عاشقانه بین شاعر و معشوق سخن می‌گوید. شاعر از لحظات شاد و بی‌دغدغه‌ای که در کنار معشوق گذرانده یاد می‌کند و به زیبایی‌ها و جذابیت‌های بی‌نظیر معشوق اشاره دارد. او معتقد است که معشوق نگاهی عاشقانه به او دارد و این عشق در هر لحظه به شکلی جدید جلوه می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات شعر کلاسیک ممکن است برای سنین پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.

شمارهٔ ۱۰

پیش از بنای دیر جهان دیر سالها
با دوست بوده ایم بانواع حالها

سرخوش ز جام وصل و در آغوش یار خود
بودیم بی جفای رقیب و ملالها

معشوق را بما نظری عاشقانه هست
ورنه چرا کند همه غنج و دلالها

در هر لباس روی نماید بدلبری
گر شرح عشوه هاش بگویم فیالها

هر دم رخش بنقش دگر جلوه میکند
بیرون ز حصر حسن تو دارد مثالها

در تاب حسن تو دل و جان مست و بیخودست
ناید جمال دوست بشرح و مقالها

هر دم ظهور خاص نماید اسیریا
او را بماست این همه نوعی وصالها
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.