هوش مصنوعی: این متن عاشقانه و عرفانی، بیانگر عشق و اشتیاق بی‌حد شاعر به معشوق است. شاعر از فراق و بی‌قراری خود می‌گوید و معشوق را به خورشید و ماه تشبیه می‌کند. او از عشق به عنوان شرابی مستی‌آور یاد می‌کند که جانش را اسیر خود کرده است. همچنین، اشاره‌ای به مفاهیم عرفانی مانند صفای دل و عارف دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به بلوغ فکری نیاز دارند.

شمارهٔ ۵۲

ای منکسف ز تاب جمال تو آفتاب
وی ماه رو ز عاشق بیچاره رو متاب

عمری بآرزوی تو گشتیم در بدر
اکنون مران مرا ز درخودبهیچ باب

آئینه خدای دل صاف عارفست
زاهد مگو دل تو درآید درین حساب

مکتوب شد بدفتر دل سرهر دو کون
ای جان بکوش تا که بدست آری این کتاب

روی ترا بغیر جمال تو پرده نیست
وقت کسوف بر رخ خور مه شود نقاب

فارغ ازین شراب و کبابست مست عشق
دارد ز دل کباب و ز خون جگر شراب

تا در نقاب زلف نهان شد جمال دوست
آزاده نیست جان اسیری ز پیچ و تاب
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.