هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از حافظ، به زیبایی‌های معشوق و عشق الهی اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که حضور معشوق در همه جا مشهود است و عشق به او، جهان را معنایی دیگر می‌بخشد. همچنین، از مستی و شیدایی ناشی از این عشق سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که عشق حقیقی در همه مکان‌ها، از کنشت تا مسجد و میخانه، جریان دارد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و شاعرانه است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، اشاره‌هایی به مستی و شیدایی دارد که مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۵۹

هر زمان نقشی نماید حسن دوست
هر دو عالم جلوه رخسار اوست

مائی ما شد حجاب راه ما
ور نه دایم یار با ما روبروست

در خمارم ساقیا جامی بیار
زان شراب مست کان بی رنگ و بوست

نقش غیر از لوح دل شویم بمی
چون درین کو، راه رندان شست و شوست

دلبر ما در میان جان ماست
جان ز غفلت هر طرف در جست و جوست

در کنشت و مسجد و میخانه ها
از حدیث عشق جانان گفت و گوست

شد اسیری مست و شیدای جهان
چون تجلی کرد حسن روی دوست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.