چون مظهر حسن تو رخ ماه رخانست
میل دل عاشق برخ ماه رخانست

چون شاهد حسنت همه جا جلوه گری کرد
هرکس بجمال تو ز جایی نگرانست

برجان جهان ز آتش سودای تو داغست
وز مهر رخت در دل هر ذره نشانست

تا دید دلم مهر جمال تو ز ذرات
زان رو همه دم واله و شیدای جهانست

از عربده غمزه ات ای شاهد رعنا
درکوی خرابات عجب شور و فغانست

از جام تجلی الهی همه مستند
گر سالک اطوار و اگر پیر مغانست

مایی و تویی بود حجاب رخ جانان
ورنه ز همه کون و مکان یار عیانست

تا مست می عشق تو گشتند دل و جان
ای بیخود و دیوانه و آن جامه درانست

کو عاشق دیوانه ترا همچو اسیری
در عشق تو او نادره دور و زمانست