هوش مصنوعی: این متن عرفانی به موضوعاتی مانند عشق الهی، وحدت وجود، و تجلی حق در ذات و صفات می‌پردازد. شاعر از دیدار یار سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که دو عالم در مقابل معشوق حقیقی، خیالی بیش نیست. او عاشقان را از گرفتار شدن در خیالات برحذر می‌دارد و بر وصل عاشق و معشوق تأکید می‌کند. همچنین، از اسرار عرفان و تحقیق سخن می‌گوید و مخاطب را به جستجوی حقیقت دعوت می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مفاهیم به کار رفته ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۷۷

بما پیداست حسن طلعت ذات
صفات و ذات را مائیم مرآت

بیا نور تجلی بین ز موسی
که موسی میرسد از طور و میقات

بتحقیق و یقین دیدم رخ دوست
گذشتم از همه تقلید و طامات

دو عالم یار و غیر او خیالست
مشو جانا گرفتار خیالات

بعالم مهر رویش گشت تابان
نماید پرتو حسنش ز ذرات

میان عاشق و معشوق وصلست
مگو زاهد ز هجران این خرافات

عصا برکف مرو این ره چو کوران
چو حق ظاهر چه محتاجی به آیات

سخن ز آفات راه عشق کم گو
که راه عاشقان را نیست آفات

چنان مست لقای اوست عاشق
که نه حالات داند نه مقامات

شدم آخر حریف شاهد و می
بیمن دولت پیر خرابات

ز ما اسرار عرفان جوی و تحقیق
مپرس از ما اسیری از کرامات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.