ای آفتاب ذات تو تابنده از صفات
وی پرتو صفات تو روشن زکاینات

اسماست نور و جمله اکوان ظلال او
خورشید نوربخش بود ذات باصفات

شد جلوه گر جمال تو در صورت بتان
زان روی بت پرست پرستد منات و لات

هر ذره آیتی بود از مصحف رخت
مائیم در کتاب تو آیات محکمات

مهر رخت ز پرده هر ذره چون بتافت
شد روشن از جمال تو جمله مکونات

نام و نشان عاشق و معشوق شد پدید
زان دم که جلوه کرد جمالت ز ممکنات

چون در مقام محو اسیری ز خود برست
در صحو بعد محو شد او حل مشکلات