۱۷۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۲

دایما درد تو همراه منست
عشق تو هم حاکم و شاه منست

هرکه بیدارست شبها در جهان
از فغان و زاری و آه منست

دو گواه عدل بر سوز دلم
چشم گریان روی چون کاه منست

سرور خوبان عالم این زمان
دلبر زیبای چون ماه منست

جان فشاندن ای اسیری در غمش
در طریق عاشقان راه منست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.