صورت یاربخواب امد و در گوشم گفت
که بخفتن نتوان در معانی را سفت

خیز اندر پی مطلوب درآ از سر درد
در طلب روز مخور شب همه شب نیز مخفت

نقش اغیار برون کن ز درون دل خود
تا که با یار همیشه بودت گفت و شنفت

عاقبت دیده جان باز کند بررخ دوست
هر دلی کو بغم و درد مدام آمد جفت

جان و دل ساز فدا گر هوس دیدارست
زانکه اینجا بکسی رو ننمایند بمفت

توئی تست حجاب تو اگر رفت توئی
یار بینی که عیانست ز پیدا و نهفت

رودر آئینه دل گفت نماییم دگر
زین سخن جان اسیری چو گل تازه شکفت