هوش مصنوعی: این متن عرفانی و شاعرانه به زیبایی‌های معنوی و عشق الهی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که حقیقت عالم در دوست (خدا) است و هر چه می‌بینیم جلوه‌ای از اوست. زیبایی‌های ظاهری مانند طره و نقاب، تنها وهم و خیال هستند و حجاب حقیقت محسوب می‌شوند. هر کس بنا به دیدگاه خود، زیبایی دوست را در جای خاصی می‌بیند، اما در نهایت همه مست شراب عشق الهی هستند.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'شراب عشق' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۵۱

جمله عالم رو بما دارند و مارا روبدوست
وربمعنی روشناسی جمله رو خودروی اوست

نیست جانت را مشامی ورنه آفاق جهان
از نسیم طره عنبر فشانش مشکبوست

پرده رویش بعالم نیست جز وهم و خیال
چون نماند این خیالت هر چه بینی جمله اوست

شاهد حسنش ندارد در حقیقت خود حجاب
روی او پنهان چو بینی در نقاب ما و توست

آن یکی از کعبه دیدش دیگر از دیر و کنشت
هر کسی رارخ بجائی می نماید حسن دوست

مست این می هر کسی از جام دیگر گشته اند
جام زاهد حور و جام عاشقان روی نکوست

سربسر آفاق عالم گشت غرق این شراب
با اسیری گو چه جای قصه جام و سبوست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.