هوش مصنوعی: این متن عاشقانه و عرفانی، بیانگر دلدادگی و شیفتگی شاعر به معشوق است. او از جمال و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و تأثیر عمیق آن بر دل عارف و عامی را توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از واژگان و اصطلاحات به کار رفته نیاز به دانش ادبی بیشتری دارند.

شمارهٔ ۱۷۹

دل ما وایه روی تو دارد
بجان سودای هر موی تو دارد

جمال روی تو بیند ز هر رو
دل عارف که رو سوی تو دارد

دل ما میل حسن خوب رویان
بروی تو که بر بوی تو دارد

ز شاهی عار باشد آن گدا را
که روزی راه بر کوی تو دارد

نماز کس قبول آمد که او رو
بمحراب دو ابروی تو دارد

ندارد هیچ ساحر آن فریبی
که چشم شوخ جادوی تو دارد

اسیری هیچ آزادی نجوید
چو دل دربند گیسوی تو دارد
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.