هوش مصنوعی: این متن درباره عشق و عاشقی است و به توصیف حالات عاشقان و ویژگی‌های آنان می‌پردازد. عاشقان در این متن به عنوان افرادی توصیف می‌شوند که به معشوق نزدیک‌اند، اسرار دلبر را می‌دانند و در بزم وصل شادمانی می‌کنند. همچنین، متن به مقایسه عاشقان با افراد معمولی که درک درستی از عشق ندارند، می‌پردازد و تأکید می‌کند که عاشقان واقعی از دنیای مادی فراتر رفته‌اند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، برخی از عبارات ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد یا نیاز به توضیح داشته باشد.

شمارهٔ ۱۹۶

خوش وقت عاشقان که بمعشوق همبرند
در کوی عشق محرم اسرار دلبرند

دایم ببزم وصل که اغیار ره نیافت
با یار خود بعیش و طرب جام می خورند

مرغان عشق چون پرو بالی بهم زنند
دریک نفس بشوق ز نه چرخ بگذرند

اهل گمان که منکر عشاق می شوند
آنها بذوق عشق یقین ره نمی برند

در بزم وصل دوست هرآنکس که راه یافت
او پادشاه وقت و شهان جمله چاکرند

در پرتو جمال رخش عاشقان مست
بیخویش گشته جامه هستی همی درند

با حسن جانفزای رخ یار عاشقان
از جنت و ز حور کجا یاد آورند

رندان که سرخوش ازمی دیدار گشته اند
دیگر بهر دو کون چرا سردرآورند

هرکو قمار عشق ببازد اسیریا
درد او اولش زد و عالم برآورند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.