هوش مصنوعی: این متن عرفانی بر ضرورت گذر از هوای نفس، کبر و ریا تأکید دارد و بیان می‌کند که با ترک این صفات، انسان می‌تواند به مقامات معنوی مانند اهل صفا، اهل وفا و حتی مشاهده نور الهی دست یابد. همچنین، اشاره می‌کند که با فنا در راه حق، می‌توان به بقا و پادشاهی در ملک فقر رسید.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای سنین پایین دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۴۷

اگر مخالف طبع و هواتوانی بود
بدل موافق اهل صفا توانی بود

اگر ز کبر و ریا بگذری چو اهل خدا
مقیم در حرم کبریا توانی بود

جفای هر کس و ناکس اگر کشی ای دل
بعشق دوست زاهل وفا توانی بود

اگر حجاب توئی از میانه برخیزد
یقین که ناظر نور لقا توانی بود

چو مست و بیخبر از باده فنا گردی
حریف شاهد و جام بقا توانی بود

اگر گردای در اهل دل بجان گردی
بملک فقر و فنا پادشا توانی بود

چو اقتداء حقیقی باهل دل کردی
اسیریا بجهان مقتدا توانی بود
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.