دلا در عاشقی می سوز و می ساز
براه عشق او می باش جانباز

بکوی عشق شو چون خاک ره خوار
نیازی پیش گیر و بگذر از ناز

ز یاد دوست دل را بال و پر ده
که تا شهباز جان آید بپرواز

رضا کن پیشه و صبر و قناعت
مبرا ساز دل از حرص و از آز

اگر در عشق ترک سر بگویی
به پیش عاشقان گردی سرافراز

تو تا فانی نگردی در ره عشق
در وصلش برویت کی شود باز

بترک دین و دنیا بایدت گفت
اگر خواهی که گردی محرم راز

ز ساز وصل او یابی نوائی
اگر با مطرب عشقی هم آواز

اسیری از مقام عقل بگذر
بملک عاشقی آی و وطن ساز