هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از عشق و شوق به معشوق و ارتباط با عالم معنویت سخن می‌گوید. شاعر از غم‌های عشق، فنا در جام عشق، و تجلی نور معشوق در ذرات جهان می‌سراید. همچنین، اشاره‌ای به مقامات عرفانی و تفاوت بین زاهد و عاشق دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه موجود در شعر نیاز به درک و بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد قابل درک است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم معنوی ممکن است برای کودکان نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۳۰۳

زان غمزه ناوکی بمن آید ز هر طرف
یارب مباد تیر بلا را دگر هدف

آمد ندا ز یار که گر مست و عاشقی
درکش بذوق جام فنا را و لاتخف

چون سوختم برآتش عشقش ملک بدوش
برعرش برد مسند عزم ازین شرف

آنان که آستین ز دو عالم فشانده اند
آورده اند دامن دلدار را بکف

هرکس ز شوق یار سراید سرود غم
زاهد به لااله و مطرب بچنگ و دف

خورشید روی یار زهر ذره ظاهرست
بگشای چشم باطن و بنگر ز هر طرف

تابد درون جان اسیری هزار مهر
من حب نوربخشک یا شحنة النجف
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.